در شرایط بحران جاری سوریه، یک باستان شناس امریکایی مدعی شد که 5 سال پیش شواهدی از حمله شیمیایی ساسانیان به رومیان باستان در پالمیر سوریه بدست آورده بود.با ونو در ادامه خبر همراه باشید

خبرگزاری میراث فرهنگی ـ بین‎الملل ـ سوریه 1700 سال پیش نیز توسط سربازان ساسانی در نبرد با ارتش روم باستان مورد حمله با سلاح های شیمیایی قرار گرفته بود. یک باستان شناس دانشگاه ییل مدعی شد ساسانیان نخستین بار1700 سال پیش با سلاح شیمایی به رومیان درسوریه حمله کرده بودند. یک پژوهشگرتاریخ علم اما، اعلام کرد که استفاده از این روش‎ها به دوران یونان باستان بازمی‎گردد.

 

"سیمون جیمز" باستان شناس از دانشگاه لستر(Leicester) مدعی شد که دریافته‎های باستان شناسی خود که پیش‎تر در سال 2009 و براساس کاوش های باستان شناسی انجام شده درسایت‎های باستانی واقع در سوریه منتشر کرده بود، این کشور 1700 سال پیش نیز هنگامی که درقلمرو روم باستان محسوب می‎شد، از سوی امپراتوری قدرتمند ساسانی با گازهای سمی  مورد حمله قرارگرفته بود.   

 

به گفته وی سربازان ساسانی هنگامی که یک قلعه رومی در منطقه "دورا اروپوس" را مورد محاصره قرار داده بودند، ازگازهای سمی بهره گرفتند.

 

این درحالی است که گزارش در ادامه یادآور شده است که درحال حاضر هیچ گزارش تاریخی از این نبرد که در 256 میلادی رخ داده، دردست نیست اما بقایای باستان شناسی که کاوش‎های انجام شده در سال های 1937 -1920 توسط یک تیم باستان شناسان از دانشگاه ییل و فرانسه صورت گرفت و همچنین کاوش‎های دیگری که توسط تیم باستان شناسان فرانسوی – سوری در سال  1986 و درست درهمین محل انجام شد، به جیمز کمک کرده که چنین فرضیه را مطرح کند.

 

این گزارش بدون اشاره به هیچ سند مشخص تاریخی یادآور شده که ساسانیان  در اطراف شهر یا قلعه" دوراراپوس" تونل‎هایی در ژرفای زمین و زیر دیواره‎های قلعه حفر کرده بودند تا به هرقیمت ممکن زمین‎های تحت تصرف خود را حفظ کنند اما با مقاومت مدافعان رومی مواجه شدند.

 

دردهه 1930 نیز باستان شناسان شواهد قابل توجهی ازاین نبرد را از زیر خاک خارج کردند . دریکی از این تونل‎ها ، توده‎ای از بدن انسانی بدست آمد که هنوز تجهیزات و اسلحه‎های جنگی خود را به طور کامل برتن داشتند.

درآن زمان محققان معتقد بودند که سربازان رومی در آن محل به دام افتاده و با سقوط تونل مرده‎اند اما طبق گفته‎های جیمز، ذرات رزین همراه با کریستال‎های زرد سولفور در یک کوزه در نزدیکی همان جسدها بدست آمد که نشانگر واقعیت به مراتب ترسناک‎تری بود.

 

به گفته وی ساسانیان دریک اقدام استراتژیک در مسیر تونل، گودال‎های آتش ایجاد کرده بودند و زمانی که رومیان به داخل تونل نفوذ کردند، آنان  گاز و نیز کریستال‎های سولفور و قیر طبیعی را به چاله‎های آتش افزودند.

 

اما "آدرین مایور" پژوهشگر آثار کلاسیک وتاریخ علم درهمین زمینه گفت:«تعریف عبارت "سلاح شیمیایی" برای دوران باستان قدری پیچیده است اما قطعا این یافته‎ها یکی از اولین یافته‎های باستان شناسی حاکی از افزودن مواد تشدید کننده شیمیایی به آتش، برای ایجاد گازهای سمی است."

 

با این حال مایوریادآور شد که سابقه کاربرد این روش‎ها و مواد شیمیایی درجنگ، به دوران یونان باستان باز می‎گردد و تنها ساسانیان نبوده‎اند که ازاین روش استفاده می‎کردند.

 

مایور پیش ازیافته‎های جیمز در سوریه، درسال 2003 درکتاب خود با نام "آتش یونانی، نیزه‎های سمی و بمب‎های عقربی" از شواهد زدوخورد در تونل و بقایای مواد سوخته شده به عنوان نمونه اولیه از شواهد باستان شناسی  در ساخت یک ماده شیمیایی آتش زا سخن گفته بود.

 

طبق نظر این پژوهشگر درواقع نمونه باستانی محتمل به عنوان شاهدی از یک سلاح شیمیایی ساخته شده بدست انسان، توپ یا گوی‎های آتشین، متعلق به یک میدان جنگ واقع در سایت باستان شناسی "گندهارا" در پاکستان است.

وی گفت:«این گوی‎های باستانی، در واقع نوعی موشک شعله ور بود که در جریان محاصره ارتش اسکندر در سال 327 پیش ازمیلاد پرتاب شده و بررسی‎های شیمیایی نشان داد که این توپ‎ها دارای ترکیباتی از گوگرد ، باریوم سولفات و قیر بودند.»

 

به گفته وی این گوی‎ها قطعا قابل اشتعال بودند اما تعیین این که آیا کاملا آگاهانه و عمدی مورد استفاده قرار می‎گرفته یا تصادفی بوده، اکنون ممکن نیست.

 

این گزارش به نقل از مایور یادآور شده است که مدت‎ها پیش از جنگ جهانی و از دورانی که 39 گاز سمی مختلف ساده تا گاز اشک آورو خردل در سطح وسیعی با مخلوطی از سولفورو قیر طیبعی مورد استفاده قرار گیرد، "توسیدید"مورخ و ژنرال آتنی در کتاب خود شرح داده بود که چگونه در جنگ‎های پلوپونز اسپارت‎ها در نبرد و محاصره پارتیان، آتش از سولفور و قیر طبیعی(ودراین مورد رزین کاج) برمی‎افروخته و در محاصره پارتیان در 429 پیش از میلاد استفاده کرده بودند.

 

همچنین درباره بواوتیان متحد اسپارت‎ها که در 424 پیش ازمیلاد در منطقه "دلیوم"، ازیک ماده شیمیایی مشابه که ترکیبی از زغال سنگ و گوگرد و قیرطبیعی بود، در پرتاب شعله‎های آتش استفاده کرده بودند.

 

مایور همچنین افزوده است که "آنه اس تاکتیوس" در 360 پیش از میلاد، یکی از کهن‎ترین نویسندگان یونانی در زمینه هنر جنگ است که برای شکستن محاصره‎های نظامی پیشنهاد کرده از مخلوط قیر طبیعی و سولفور استفاده شود.

 

وی در پایان می‎گوید:«این‎ها نخستین گزارش‎های تاریخی موجود درباره استفاده از روش‎ها و ترکیبات شیمیایی برای تقویت و ایجاد گازهای سمی کشنده درجنگ هستند. و می‎دانیم که ترکیب این مواد با گوگرد سبب ایجاد گاز دی اکسید گوگرد می‎شودو درصورتی که به مقدار زیاد تنفس شود، گازی سمی و کشنده است.»