مردم می گویند دو خمره سفالی در شهر ری پیدا شده، اما مسوولان می گویند چیز مهمی نیست. اینجاست که متوجه می شوی ضرب المثل تا نباشد چیزکی، مردم نگویند چیزها چندان بی حکمت هم نبوده است.

چند تن از اهالی شهر ری از پیدا شدن دو خمره سفالی در یک عملیات شهری خبر دادند.

مسوول میراث فرهنگی شهر ری درباره صحت این موضوع می گوید:

بعد از آنکه متوجه شدیم قطعات سفالی در سه راه تقی آباد پیدا شد، عملیات این پروژه متوقف شد. البته هر جای شهر ری را که بکنید، سفال پیدا می کنید و این موضوع در عمق سه یا چهار متری طبیعی است.

امیر مسیب رحیم زاده که خودش از محل مربوط دیدن کرده با بیان اینکه اطلاعات چندانی در این باره ندارد، پیشنهاد می کند برای جزئیات بیشتر با محمدرضا نعمتی باستان شناس که به عنوان کارشناس میراث فرهنگی در حال بررسی این موضوع است صحبت شود.

محمدرضا نعمتی هم درباره این موضوع بیان می کند:

در سه راه تقی آباد شهرری، در حال احداث پلی هستند که پیمانکار آن شهرداری است. در آنجا چند تکه سفال به دست آمده که موضوع خاصی نیست. من محل را بررسی کردم و متوجه شدم در این قسمت لایه های باستانی وجود ندارد و صرفا چند تکه سفال در آنجا جمع شده. حتی ممکن است این سفال ها را جریان آب به آن منطقه آورده باشد. این طور نیست که بگوییم در اینجا محوطه باستانی وجود داشته است.

این باستان شناس می افزاید:

تمام لایه هایی که در آنجا وجود دارد لایه های طبیعی است، چون این سفال ها در عمق 15 متری به دست آمده که اصلا در شهر ری چنین لایه ای نداریم.

او ضمن بی اطلاعی از روزی که این سفال ها پیدا شده، اظهار می کند:

بعد از آنکه بررسی های لازم انجام شد، عملیات پل سازی از سر گرفته شد.

تناقضی که در صحبت های مسوول میراث فرهنگی شهر ری و کارشناس میراث فرهنگی دیده می شود، نیازی به توضیح ندارد. با معاون میراث فرهنگی استان تهران نیز چندین بار تماس گرفته شد که تمام آنها بی پاسخ ماند.

سرهنگ حسن قسمتی معاون یگان حفاظت میراث فرهنگی نیز با بیان اینکه کارشناسان میراث فرهنگیاز منطقه بازدید و خرده های سفال را پیدا کرده اند، اظهار می کند:

بنابر گزارش ها، گمانه زنی هایی انجام شده و آثار به دست آمده قدمت چندانی ندارد.

این در حالی است که احمد ابوحمزه، ری شناس و یکی از شاگردان دکتر کریمان درباره ی اینکه شهر ری چند لایه تاریخی دارد, اظهار می کند:

اینکه ری چند لایه تاریخی می تواند داشته باشد به محدوده آن بستگی دارد، مثلا زمانی که به اتفاق دکتر محمد رحیم صراف، باستان شناس پیشکسوت و دارنده ی نشان پدر باستان شناسی ایران تپه چشمه علی را حفاری کردیم تا 60 لایه ی تمدنی جلو رفتیم؛ چون آن تپه حدود 7 هزار سال قدمت دارد. در برخی از قسمت ها ممکن است بعد از این که زمین را حفاری می کنید به سفال های دوره زندیه یا افشاریه برسید.

 

او می گوید:

در نزدیکی سه راه تقی آباد شهر ری که شهرداری در حال ساخت پل است، گورستانقدیمی زیرین و زبرین را داریم که دکتر کوثری در سال 73 آنجا را حفاری کرده و آثار دوره ایلخانی در عمق دو متری آن کشف شده است.

در حالی ابوحمزه از وجود لایه های تاریخی حتی در چند متری عمق زمین و در برخی از مناطق در شهرری خبر می دهد که محمدرضا نعمتی، باستان شناس در این زمینه اظهار می کند در سه راه تقی آباد شهرری، چند تکه سفال به دست آمده که موضوع خاصی نیستند و حتی ممکن است این سفال ها را آب به آن منطقه آورده باشد و این طور نیست که بگوییم این محوطه باستانی است !

حال با توجه به این قدمت طولانی برای شهرری که اگر در هر بخش آن یک کلنگ خورده شود، احتمال به دست آمدن اثری تاریخی وجود دارد، قدری جای بحث و تامل پیش می آید که چرا در چنین محوطه و منطقه ای هنوز آنقدر مطالعه و بررسی کارشناسانه انجام نشده که درباره ی وجود هر نوع اثر یا لایه ی تاریخی، در این حد با تناقض و شک و دودلی اطلاعات ارائه می شود!